Perîşân halk-ı âlem âh ü efgân ettiğimdendir ( Fuzuli )

Perîşân halk-ı âlem âh ü efgân ettiğimdendir

Perîşân olduğum halkı perîşân ettiğimdendir

Ten-i zârımda derd-i aşk gün günden füzûn olmak

Yeten bî-derde tedbîr ile dermân ettiğimdendir

Gözüm kim bağrımın kanın döker perkâle perkâle

Dem-â-dem ârzû-yi la’l-i cânân ettiğimdendir

Değil bi-hûde ger yağsa felekten başıma taşlar

Binâsın tîşe-i âhımla virân ettiğimdendir

Kaçan rüsvâ olurdum, kan yutup sabr edebilseydim

Melâmet çektiğim bî-hûde efgân ettiğimdendir

Hatâ senden değil cismim okundan bî-nasîb olmak

Habâb-ı eşk-i gül-gûn içre pinhân ettiğimdendir

Fuzûlî  ihtilât-ı merdüm-i âlemden ikrâhım

Perî-veşler hayâlin mûnîs-i cân ettiğimdendir

nedim - şarkı (Sadabad'e )

ŞARKI

Bir safa bahşedelim gel şu dil-i nâşâde
Gidelim serv-i revanim yürü Sadâbâd'e.

İşte üç çifte kayık emrimize amfide
Gidelim serv-i revanim yürü Sadâbâd'e.

Gülelim, oynayalım, kâm alalım dünyadan
Mâ-i tesnim içelim çeşme-i nev-peydâdan

Görelim âbı hayat aktığın ejderhadan
Gidelim serv-i revanim yürü Sadflbâd'a.

Gâh varıp havz kenarında hırâmân olalım
Gâh gelip kasrı cihan seyrine hayran olalım.

Gâh şarkı okuyup gâh gazelhan olalım
Gidelim servi revanim yürü Sadâbâd'e.

İzn alıp Cuma namazı deyü mâderden
Bir gün uğnlayalım çarh-ı sitem-perverden

Dolaşıp iskeleye doğru nihfin yollardan
Gidelim servi revanim yürü Sadâbâd'e.

Bir sen u bir ben ü bir mutnb-i pâkîze-edâ
İznin olursa eğer bir de Nedim-i şeyda

Gayri yaranı bugün edip ey şuh feda
Gidelim servi revanim yürü Sadâbfld'a.

şeyh Galib -ateş redifli gazeli

Gül âteş gülbün âteş gülşen âteş cûybâr âteş

Semender-tıynetân-ı aşka besdir lâlezâr âteş

Hemân ey sâkî bir sâgar tutuşdur dest-i dildâra

Gazabla bezme geldi şem'-i meclis-veş yanar âteş

Nesîm âteş çıkardı gonca-i çeşm-i ümîdimden

Bıraktı gülşen-i âmâlime berk-i bahâr âteş

Hayâl-i hasret-i hâlinle âh ettikçe uşşâkın

Şeb-i fürkatta her dem ahterân eyler nisâr âteş

Bana Dûzahdan ey meh dem urur gülzârlar sensiz

Diraht âteş nihâl-i dil-keş âteş berg ü bâr âteş

Mürekkebdir vücûdu tâ ezel yek-pâre sûzişden

Anâsırdan meğer uşşâka olmuşdur dûçâr âteş

Çerâğ-ı bezm-i hecri olduğum yapmış yakıştırmış

Gönül pervânesine vuslat âteş intizâr âteş

Beyân-ı sûziş eyler herkes isti'dâd-ı fıtrattan

Eder berceste âşık mısra'-ı rengîn çenâr âteş

Meğer kilk-i sebük-cevlânın olmuş germ-rev Gâlib

Zemîn âteş zamân âteş bütün nakş u nigâr âteş

Şeyh Galib

Nedim- seni redifli gazeli

Mest-i nâzım kim büyütdü böyle bî-pervâ seni
Kim yetiştirdi bu güne servden bâlâ seni

Bûydan hoş rengden pâkizedir nâzik tenin
Beslemiş koynunda gûyâ kim gül-i ra'nâ seni

Güllü dîbâ giydin amma korkarım âzâr eder
Nazeninim sâye-i hâr-ı gül-i dîbâ seni

Bir elinde gül bir elde câm geldin sâkiyâ
Kangısın alsam gülü yâhud ki camı yâ seni

Sandım olmuş ceste bir fevvâre-i âb-ı hayât
Böyle gösterdi bana ol kadd-i müstesna seni

Sâf iken âyîne-i endamdan sinem diriğ
Almadım bir kerrecik âguuşa ser-tâ-pâ seni

Ben dedikçe böyle kim kıldı Nedim'i nâ-tüvân
Gösterir engüşt ile meclisdeki mînâ seni

Necati - Döne döne redifli gazeli

Çıkalı göklere âhum şereri döne döne, Yandı kandîl-i sipihrün ciğeri döne döne Ayağı yir mi basar zülfüne ber-dâr olanun Zevk ü şevk ile virür cân ü seri döne döne Şâm-ı zülfünle gönül Mısrı harâb oldı diyü Sana iletdi kebûter haberi döne döne Sen durup raks idesin karşuna ben boynum eğem İne zülfün koca sen sîm-berî döne döne Ka’be olmasa kapun ay ile gün leyl ü nehâr Eylemezlerdi tavâf ol güzeri döne döne Sen olasın diyü yir yir asılup âyîneler Gelene gidene eyler nazarı döne döne Ey Necâtî yaraşur mutribi şeh meclisinün Raks urup okıya bu şi’r-i teri döne döne NECÂTÎ

Nâilî 'gideriz' redifli gazeli

Gazel

Nâilî

Hevâ-yi aşka uyup kuy-ı yâra dek gideriz

Nesîm-i subha refîkiz bahâra dek gideriz

Pelâspâre-i rindî be-dûş kâse be kef

Zekât-ı mey verilir bir diyâra dek gideriz

Tarîk-i fâkrda hem-kefş olup Senâî’ye

Cenâb-î külhâni-i Lâyhâr’a dek gideriz

Verip tezelzül-i Mansûru sâk-ı arşa tamam

Huda Hudâ diyerek pây-ı dâra dek gideriz

Ederse kand-i lebin, hâtır-ı mezâka hutûr

Diyâr-ı Mısr’a değil Kandehâr’a dek gideriz

Felek girerse Kef-i Nâilî’ye dâmânın

Seninle mahkeme-î kirdgâra dek gideriz