Nedim- seni redifli gazeli

Mest-i nâzım kim büyütdü böyle bî-pervâ seni
Kim yetiştirdi bu güne servden bâlâ seni

Bûydan hoş rengden pâkizedir nâzik tenin
Beslemiş koynunda gûyâ kim gül-i ra'nâ seni

Güllü dîbâ giydin amma korkarım âzâr eder
Nazeninim sâye-i hâr-ı gül-i dîbâ seni

Bir elinde gül bir elde câm geldin sâkiyâ
Kangısın alsam gülü yâhud ki camı yâ seni

Sandım olmuş ceste bir fevvâre-i âb-ı hayât
Böyle gösterdi bana ol kadd-i müstesna seni

Sâf iken âyîne-i endamdan sinem diriğ
Almadım bir kerrecik âguuşa ser-tâ-pâ seni

Ben dedikçe böyle kim kıldı Nedim'i nâ-tüvân
Gösterir engüşt ile meclisdeki mînâ seni