Süleyman Nazif - TÜRK İLAHİSİ

Süleyman Nazif  - TÜRK İLAHİSİ

1-) Dedem koynunda yattıkça, benimsin ey güzel toprak,
      Neler yapmış bu millet, en yakın tarihe bir sor, bak.

2-) Yerim sensin, göğüm sensin, cihanım, cennetim hep sen
      Nasıl bir zinde millet çıktı gördüm hasta sînenden...

3-) Evet mecruh idin, mecruh iken de vardı imânın,
      Ümidin, kuvvetin, azmin, kanın, aşk-ı hurûşânın,

4-) Eğer necm ü hilâl olsaydı âfil, muzmahil, Türksüz,
      Kalırdı bizce yıldızlar, kamerler kimsesiz, öksüz.

5-) Yaşattın, çok yaşa tarihimi ikbal ü izzetle;
      Koşar âti, koşar mazi seni tebcile minnetle.

6-) Yerim sensin, göğüm sensin, cihanım, cennetim hep sen
      Nasıl bir şanlı millet çıktı, gördüm canlı sînenden.

Kelimeler :

Mecruh :Yaralı

Aşk-ı huruşanın : Taşan aşk

Afil : Batmış

Muzmahil : Yıkılmış

İzzet : Kudret sahibi

İkbal : Kabul etmek

Ati : Önde

Tebcil : Ağırlamak

Minnet : Şükretmek